چرا نویسندگان از اسم مستعار استفاده می‌کنند؟

شاید شما هم کتابی رو خونده باشین که نام نویسنده‌اش، نام مستعار بوده، هرچند بسیاری از خوانندگان یا به نام نویسنده دقت نمی‌کنن و یا نمی‌دونن اون نام، واقعیه یا مستعار. اما اگه الان شما اینجا هستین یعنی چیزی توجهتون رو جلب کرده و به دنبال پیدا کردن جواب چیزی هستین که توی ذهنتون داره شلوغ کاری می‌کنه.
حالا چرا من به این موضوع علاقمند شدم؟ چون من از نوجوونی دلم می‌خواست یک نام مستعار داشته باشم. مثلاً به جای مریم بهم بگن پریسا. چرا؟ چون یک‌بار یکی از دوستام اومد گفت جایزه بانک رو بردی و اسمت رو زدن پشت شیشه بانک (اون موقع موبایل و اینترنت نبود) من هم بدو بدو سر راه مدرسه رفتم ببینم چند تومن بردم و رفتم دیدم بله! خوش شانس بودم و 5000 تومن برنده شدم. اما یهو چشمم خورد به ستون بغل نام توی جدول اعلام برندگان. شماره شناسنامه! شماره شناسنامه من نبود. اومدم خونه به بابام گفتم برنده جایزه شدم اما شماره شناسنامه‌م رو اشتباه نوشتن. بابام که می‌دونست چی شده گفت: نه عزیزم. اون مریم شفائی تو نیستی. دخترعموی منه. گفتم مگه میشه؟ من فکر می‌کردم فقط منم با 20 حرف اسم کامل با پیشوند و پسوند توی این دنیا. اما اشتباه فکر می‌کردم. این شد که دلم خواست مریم شفائی نباشم و منو با اسم دیگه‌ای بشناسن که با دختر عموی بابام اشتباه گرفته نشم. حالا چرا پریسا؟ نمی‌دونم، شاید چون مامانم دلش می‌خواست اسمم پریسا باشه.
بزرگ که شدم، کتاب که خوندم، نوشتن رو که شروع کردم هم دلم خواست اسمم مستعار باشه. ولی این بار نه پریسا! این بار با نام کیانا نوشتم (هاها! دوره زمونه عوض شده اسم‌های جدید اومدن!) اما نه، واقعاً دلیلش این بود که اسم دخترم رو گذاشته بودم کیانا و به نظرم قشنگ‌ترین اسم دنیا بود. یه مدت با نام کیانا نوشته‌هام توی فضای مجازی منتشر می‌شد. حس خوبی بود چون لازم نبود به کسی توضیح بدم چرا یه چیزی رو نوشتم؟! چون کسی نمی‌دونست منم و این آزادی فکر و خیال خیلی عالی بود. تا اینکه یک خبط سیاسی کردم و عزیزان فهمیدند کیانا همون مریم هست. دیگه بال و پرم شکسته و بسته شد و کم‌کم پرواز یادم رفت. دیگه ننوشتم.
اونجا بود که فهمیدم چقدر اسم مستعار داشتن خوبه. چقدر می‌تونه به نویسنده کمک کنه که فارغ از نژاد و جنسیت و افکار عمومی قلمش رو رها کنه و بنویسه و خودش رو در محدودیت قرار نده. به همین علت با نویسندگانی که در این مقاله معرفی می‌کنم، بسیار همدردم. امیدوارم این لیست برای شما جالب و آموزنده باشه.

قرن‌هاست که نویسندگان برای انتشار آثار ادبی خود از نام مستعار استفاده می‌کنند. انتخاب نام مستعار به نویسندگان این امکان رو میده که هویت واقعی خودشون رو به دلایل شخصی، سیاسی و اخلاقی پنهان کنند. برخی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین نویسندگان دنیای ادبی ما، تمام کارهای خودشون رو با استفاده از هویت‌های جایگزین شکل دادن. نویسندگان زن، به‌ویژه در طول قرن نوزدهم، اغلب از نام‌های مستعار مردانه برای مبارزه با تبعیض جنسی و تعصب در حرفه‌ای که به‌طور سنتی تحت سلطه مردان بود، استفاده می‌کردند.

دلایل انتخاب نام مستعار توسط نویسندگان

برای پنهان کردن هویت خود

برخی از نویسندگان از نام مستعار برای مخفی کردن هویت خود استفاده می‌کنن. النا فرانته، رمان‌نویس ایتالیایی، نویسنده مشهور کتاب‌هایی مانند «دوست نابغه من» و «زندگی دروغین بزرگسالان» گفته ناشناس بودنش برای زندگیش به عنوان یک نویسنده ضروریه. علاوه‌بر این‌که اونو به چهره‌ای جذاب و مرموز تبدیل کرده. هویت فرانته هیچ وقت فاش نشده و اطلاعات کمی در مورد زندگیش وجود داره.
«جان لو کاره» نام مستعار «دیوید کورنول» است. کورنول قبل از اینکه نویسنده بشه در سرویس مخفی بریتانیا کار می‌کرد. افسران این سرویس‌ها اجازه انتشار آثارشان را به نام واقعی خود ندارن، به همین دلیل «دیوید کورنول» تبدیل شد به جان لو کاره.

برای احترام به کسی که برای آنها مهم است

برخی ممکنه یک نام مستعار رو برای ادای احترام به شخص مهم زندگی خودشون انتخاب کنن. بل هوکس، نویسنده‌ای که نامش گلوریا جین واتکینز است، نام مستعار خودش رو به عنوان ادای احترام به مادربزرگش، انتخاب کرد.

برای کشف سبک‌ها، ژانرها یا مخاطبان جدید

برخی از نویسندگان معتبر زمانی که بخوان در ژانرهای دیگه هم قلم بزنن، و خودشون رو از قید و بند رها کنند تا ایده‌ها و سبک‌های جدید رو کشف کنن یا مانع از برداشت قالبی خوانندگان در مورد آثارشون بشن، این کار رو با نام مستعار انجام می‌دن.
برای مثال، آگاتا کریستی، ملکه رمان‌های رازآلود، تعداد انگشت شماری رمان رو با نام مری وستماکوت منتشر کرد تا به خودش اجازه بده تخیلش رو آزاد بذاره. جویس کارول اوتس با کتاب زندگی دوقلوها که با نام روزاموند اسمیت منتشر کرد، هم همین کار رو کرد تا از هویتش فرار کنه، اما استقبال گرمی از این تغییر نشد.

برای نشان دادن تعداد نویسندگان

گاهی اوقات از یک نام مستعار برای اثری استفاده می‌شه که بیش از یک نویسنده اونو پدید آوردن که بهش میگن نام مستعار جمعی. رمان‌های Dungeons & Dragons با نام T.H. Lain ، منتشر شد. نام مستعاری که برای 9 نویسنده مختلفی که در این مجموعه مشارکت داشتن، استفاده شد.

برای جلوگیری از تبعیض

بسیاری از زنان برای اینکه جدی گرفته بشن یا حتی اجازه انتشار پیدا کنن، مجبور بودن از نام مستعار استفاده کنن. «جورج الیوت» نویسنده کتاب‌های «میدلمارچ» و «سیلاس مارنر» در واقع «مری آن اوانز» است و بارونس «کارن کریستینز فون بلیکسن-فینکه» نویسنده کتاب «خارج از آفریقا» با نام مستعار «ایزاک دینسن» فعالیت می‌کرد.

برای جلوگیری از اشتباه گرفتن با سایر نویسندگان

نویسنده‌ای که نامش مشابه نام «جیمز بالدوین» باشه، ممکنه ترجیح بده یک نام منحصر به فرد رو انتخاب کنه تا با نویسنده مشهور یا شخصیت شناخته شده دیگه‌ای اشتباه گرفته نشه.

نام مستعار نویسندگان معروف چیست؟

در اینجا لیستی از 21 نویسنده مشهور و نام واقعیشون وجود داره که شاید تا به حال نمی‌دونستین!

1. آن رایس

نام واقعی: هوارد آلن فرانسیس اوبراین
نویسنده کتاب معروف «مصاحبه با خون آشام» با نام «هاوارد» که از روی نام پدرش گرفته شده بود متولد شد. در اولین روز مدرسه نام خودش رو به «آن» تغییر داد. و بعد از ازدواج با شوهرش «استن رایس» از نام بعد از ازدواجش برای انتشار آثارش استفاده کرد. گاهی نیز با نام مستعار «آن رامپلینگ» کارهاشو منتشر می‌کرد.

2. دکتر سوس

نام واقعی: تئودور سئوس گیزل
دکتر سوس، یکی از مشهورترین نام‌های مستعار است. زمانی که گیزل شروع به نوشتن کتاب‌های کودکان کرد، از نام میانی خودش استفاده و «دکتر» رو بهش اضافه کرد. زیرا پدرش همیشه دوست داشت که تئودور حرفه پزشکی رو انتخاب کنه.
درسته که دکتر سوس واقعا دکتر نبود اما در کالج‌ها و دانشگاه‌های معتبری تحصیل کرده بود که یا اخراج شد یا انصراف داد و چندین دکترای افتخاری داشت.
آثار دکتر سوس شامل بسیاری از محبوب‌ترین کتاب‌های کودکانه است که بیش از 600 میلیون نسخه فروخته و تا زمان مرگش به بیش از 20 زبان ترجمه شد.
معروف‌ترین کتاب‌های دکتر سوس عبارتند از: تخم‌ مرغ‌های سبز و گوشت، گربه کلاه به سر، هورتون تخم می‌گذارد، هورتون صدایی می‌شنود و چطور گرینچ کریسمس را دزدید.

3. مارک تواین

نام واقعی: ساموئل کلمنز
پژوهشگران هیچ وقت در مورد منشاء نام مستعار کلمنس به نتیجه مشخصی نرسیدن، برخی تحقیقات نشون میده میدن کلمنز نام مارک تواین را از نام ناخدای یک کشتی که با این نام در مجلات می‌نوشت انتخاب کرد. خود مارک تواین داستان انتخاب این نام رو در کتاب خودزندگی‌نامه‌اش به نام «زندگی بر روی می‌سی‌سی‌پی» اینچنین بیان میکنه:
«ناخدا ایزایه سلرز مردی خوب و بلند فكر بود و هم در رودخانه و هم در خشكی محبوبیت و احترام داشت. خیلی قد بلند و خوش هیكل و زیبا بود و آنطور كه من به یاد می‌آورم، در پیری هم مثل موی سرخپوستان موهایی سیاه داشت، چشم و دست او نیرومند و استوار، و اعصاب و حس قضاوت او محكم و روشن بود، و میان جمعیت رانندگان كشتی، چه پیران و چه جوانان، هیچ چیز از هیچ‌كس كم نداشت….

این آقای پیر، ذوق و استعداد ادبی نداشت، اما طی یادداشت‌های كوتاهی اطلاعات ساده علمی درباره رودخانه می‌داد و زیر آنها را «مارك تواین» امضا می‌كرد و به پیكایون، نشریه نیواورلینز برای چاپ و انتشار می‌داد.

این مطالب درباره میزان آب و وضع رودخانه بود و دقیق و گرانبها بود… اتفاق اینطور افتاد كه یكی از این نوشته‌ها مضمون نخستین مقاله من در روزنامه‌نگاری قرار گرفت. من آن را به نحو وسیع و دامنه‌داری مسخره كردم و مطالب ذوقی خود را تا حدود هشتصد یا هزار كلمه كش دادم و به آن چسباندم.

در آن وقت یك راننده تازه‌كار بودم. مقاله خود را به بعضی رانندگان نشان دادم و آن‌ها آن را گرفته و با شوق به روزنامه ترودلتا، نشریه نیواورلینز برای چاپ بردند. جای افسوس زیاد بود، زیرا آن مقاله به هیچ‌كس خدمت ارزنده‌ای نكرد، ولی قلب آن مرد را سخت به درد آورد. در مقاله چرند من بدخواهی وجود نداشت، ولی به ریش ناخدا خندیده بود… .

ناخدا سلرز این افتخار را به من داد كه از آن روز به بعد از من عمیقاً بدش می‌آمد. وقتی می‌گویم این افتخار را داد، لغات خالی از معنی به كار نمی‌برم. در اندیشه مردی به بزرگی ناخدا سلرز قرار داشتن، افتخاری بسیار واقعی بود و من به اندازه كافی شعور داشتم كه از آن قدردانی كنم و به آن ببالم… .

دیگر تا مدتی كه زنده بود هرگز چیزی چاپ نكرد و هرگز امضای «مارك تواین» را در پای چیزی نگذاشت. زمانی كه خبر مرگ او به وسیله تلگراف رسید، من در ساحل اقیانوس كبیر بودم.

روزنامه نویس جدیدِ تازه‌نفسی بودم و به یك نام مستعار احتیاج داشتم. بدین جهت، نام مستعاری را كه آن دریانورد قدیمی به دور انداخته بود ضبط كردم و بهترین كوشش خود را به كار بردم تا آن را در دست خود چنان نگه دارم كه در دست او بوده؛ یعنی امضا و نشانه و مظهر و حكم اینكه آنچه با آن همراه است حقیقت محض است و می‌توان روی راست بودن آن شرط‌بندی كرد. از فروتنی من دور است كه بگویم چقدر در این راه موفق شده‌ام.»

4. کرر، آلیس و اکتون بل

نام های واقعی: شارلوت، امیلی و آن برونته
در انگلستان قرن نوزدهم، زنان اجازه انتشار شعر نداشتن، بنابراین خواهران برونته نام‌های کرر، الیس و اکتون بل رو برای خودشون انتخاب کردند. بلندی‌های بادگیر رو امیلی نوشت و جین ایر رو شارلوت که هردو در ابتدا آثار خودشون رو با نام‌های مردانه منتشر کردن. وقتی که خواهران برونته به لندن سفر کردند تا خودشون شخصاً با ناشر ملاقات کنند، هویت واقعیشون فاش شد و خوشبختانه اعتباری که شایسته‌اش بودن رو دریافت کردن. از اون به بعد اقدام به چاپ کتاب‌ها با نام‌های واقعی‌شون کردن.

5. بوز

نام واقعی: چارلز دیکنز
دیکنز، در اوایل کار نویسندگیش اغلب آثارش رو به صورت ناشناس منتشر می‌کرد. تا اینکه یکی از اولین داستان‌هاش با عنوان «خانه شبانه‌روزی» رو با نام «بوز» منتشر کرد. بوز در اصل نام مستعاری بود که دیکنز با اون برادر کوچیکترش آگوستوس رو صدا می‌کرد.

6. ق.م. بارنارد

نام واقعی: لوئیزا می آلکات
آلکات در اوایل کار نویسندگیش در سال 1850 از نام مستعار «فلورا فیرفیلد» برای انتشار اشعار و داستان‌های کوتاه استفاده کرد. یک دهه بعد، برخی از ملودرام‌های آلکات در تئاتر بوستون با نام مستعار« A.M. بارنارد» منتشر شد. در دهه 1970 مورخان نامه‌هایی رو از آلکات کشف کردن که با نام مستعار آندروژن امضا شده بود. با جستجوی بیشتر، اونا تونستن آثار دیگه‌ای رو که بارنارد در نشریات مختلف منتشر کرده بود، پیدا کنن.

7. سی اس لوئیس

نام واقعی: کلایو استیپل لوئیس
این نویسنده ایرلندی و خالق «سرگذشت نارنیا» اولین اثر خودش به نام «ارواح در اسارت » (1919) رو با نام کلایو همیلتون منتشر کرد تا شهرتش به عنوان استاد دانشگاه آکسفورد خدشه‌دار نشه. این نام ترکیبی از اسم خودش و مادرش بود. لوئیس برخی از بزرگترین آثار ادبی خودش رو با نام مختصر اسم و فامیلش منتشر کرد.

8. سایلنس دوگود

نام واقعی: بنجامین فرانکلین
فرانکلین در طول زندگی خودش از چندین نام مستعار استفاده کرد. اولین نامش خانم سایلنس دوگود بود و فرانکلین زمانی که تنها پانزده سال داشت اونو انتخاب کرد. برخی از نام‌های مستعار دیگه اون عبارتند از:
Caelia Shortface، Martha Careful، Richard Saunders (Por Richard’s Almanack)، Busy Body، Anthony Afterwit، Polly Baker و Benevolus.
فرانکلین یکی از معدود نویسندگان مردیه که نام مستعار زنانه رو برای خودش انتخاب کرده. او اغلب از شخصیت‌های زنانه برای ایجاد نقد اجتماعی از مردسالاری استفاده می‌کرد.

9. جورج الیوت

نام واقعی: مری آن ایوانز
مثل اکثر نویسندگان زن در قرن نوزدهم، مری آن ایوانز از نام مستعار مردانه استفاده کرد تا آثارش جدی‌تر گرفته بشه. نام مستعار جورج الیوت، در حدود سال 1857 زمانی که ایوانز اولین داستان کوتاه خودش رو با عنوان «آموس بارتون» منتشر کرد، به وجود اومد. ایوانز نام «جورج» رو از فیلسوف و معشوقش «جورج هنری لویس» گرفت که هیچ وقت باهاش ازدواج نکرد اما تا زمان مرگ باهاش زندگی کرد. لویس بر کارهای ایوانز نظارت داشت و اونو تشویق کرد تا جاه طلبی‌های ادبیش رو دنبال کنه. ایوانز کل حرفه و میراث ادبیش رو با نام مستعار خلق کرد.
10. لوئیس کارول
نام واقعی: چارلز لوتیج دادسون
لوئیس کارول، نویسنده کتاب «ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب» نام مستعار چارلز لوتویج دادسون بود. دادسون به عنوان یک محقق و استاد در آکسفورد، برای حریم خصوصیش ارزش قائل بود. او دو قسمت اول نام خود (چارلز لوتویج) رو به لاتین ترجمه کرد، که تبدیل شد به «کارولوس لودویکوس». بعد دوباره این نام رو برعکس کرد و به انگلیسی ترجمه کرد، که شد «لوئیس کارول».

11. مری وست ماکات

نام واقعی: آگاتا مری کلاریسا میلر کریستی
آگاتا کریستی با نام مستعار «مری وستمکات» تونست از قلمرو معمول خودش در نوشتن رمان‌های رازآلود و جنایی خارج بشه. این نام مستعار به کریستی اجازه داد تا در مورد روانشناسی و عشق انسان جستجو کنه. آگاتا نام جدید خودش رم با ترکیب نام میانی خود (مری) و نام خانوادگی خویشاوندان دورش (وستماکوت) انتخاب کرد. اون تقریباً بیست سال با موفقیت از این نام مستعار استفاده کرد بدون اینکه هویت واقعیشو فاش کنه.

12. ولتر

نام واقعی François-Marie Arouet
ولتر با بیش از 60 سال فعالیت ادبی، یکی از جاودانه‌ترین نام‌های مستعار در ادبیات است. به نظر میرسه ولتر این نام رو به این دلیل انتخاب کرده که با پدرش روابط خوبی نداشته و نمی‌خواسته از نام خانوادگی «آروئه» استفاده کنه. ولتر روابط تیره‌ای با پدرش داشت، پدرش از فعالیت‌های ادبیش دلسرد شد و سعی کرد اونو مجبور به یک حرفه حقوقی کنه. ولتر احتمالاً برای نشان دادن عدم قبول ارزش‌های پدرش، نام خانوادگیش رو کنار گذاشت و پس از اتمام اولین نمایشنامه‌اش در سال 1718، نام «ولتر» رو برای خودش انتخاب کرد.

13. جورج اورول

نام واقعی: اریک بلر
زمانی که «اریک آرتور بلر» آماده انتشار اولین کتاب خود به نام «Down and Out in Paris and London» بود، تصمیم گرفت از یک نام مستعار استفاده کنه تا خانواده‌اش از دوران فقیر بودنش خجالت نکشن. او نام جورج اورول رو برای نشان دادن عشقش به سنت انگلیسی انتخاب کرد. جورج قدیس و رودخانه اورول از شخصیت‌ها و مکان‌های مورد علاقه‌اش بودند. از طرفی بلر احساس می‌کرد که اورول یک نام انگلیسی اصیله و اعتبار بیشتری بهش میده.

14. آین رند

نام واقعی: Alisa Zinov’yevna Rosenbau
شهرت آین رند نویسنده کتاب‌های پرفروش The Fountainhead و Atlas Shrugged، به دلیل ترویج فلسفه عینیت گراییه. رند نام مستعارش رو زمانی که به ایالات متحده نقل مکان کرد تا حرفه نویسندگی رو دنبال کنه، انتخاب کرد. دلیلش هم این بود که از اونجایی که خانواده‌اش هنوز در شوروی زندگی می‌کردند، رند نمی‌خواست خانواده‌اش رو با کارهای صریح و اغلب انتقادی خودش به خطر بیندازه.

15. پابلو نرودا

نام واقعی: Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto
نرودا در حدود سال 1920 این نام رو زمانی برای خودش انتخاب کرد که شروع به نوشتن برای مجله ادبی «Selva Austral» کرد. نرودا برای جلوگیری از درگیری با خانواده‌اش که شغلش رو قبول نداشتند، نام مستعارش رو از شاعر فقید چکسلواکی «یان نرودا» اقتباس کرد. در سال 1946، نرودا به طور قانونی نامش رو تغییر داد تا با هویت شاعرانه و سیاسی که در طول سال‌ها برای خودش ساخته بود، مطابقت داشته باشه.

16. مایا آنجلو

نام واقعی: مارگریت آنی جانسون
مایا آنجلو در سال 1928 به نام مارگریت آنی جانسون به دنیا اومد. با یک ملوان یونانی به نام «توش آنجلوس» ازدواج کرد. نام مستعار مایا آنجلو زمانی ایجاد شد که نویسنده نام مستعار خودش (مایا) رو با نام خانوادگی همسر سابقش ترکیب کرد. کتاب «می دانم چرا پرنده در قفس می خواند» که در سال 1969 منتشر شد، خودزندگی‌نامه‌ایه که به دوران کودکی «آنجلو» از سه تا هفت سالگی می‌پردازه. این کتاب از زمان اولین انتشارش، هیچ وقت از چرخه چاپ خارج نشده و پس از گذشت دهه‌ها، همچنان مخاطبین جدیدی رو به خودش جذب می‌کنه.

17. ریچارد باخمن

نام واقعی: استیون کینگ
کینگ هفت رمان با نام مستعار ریچارد باخمن منتشر کرده است. ظاهراً کینگ درحالی‌که با ناشر خود در حال صحبت کردن با تلفن بود یکهو نام ریچارد باخمن رو انتخاب کرد. زیرا یک کتاب از ریچارد استارک روی میزش بود و یک آهنگ از باخمن-ترنر در پس زمینه در حال پخش بود. کینگ هویت واقعی خودش رو برای حدود پنج سال پنهان کرد تا اینکه یک کارمند کتابفروشی به نام «استیو براون» متوجه شد که ریچارد باخ و استیون کینگ یک شخص هستن. وقتی این راز فاش شد، کینگ، ریچارد باخمن را بازنشسته کرد.

18. بل هوکس

نام واقعی: گلوریا جین واتکینز
یکی از برجسته‌ترین نویسندگان نسل ما، واتکینز نام مستعارش رو از نام مادربزرگ مادری خود، بل بلر هوکس برگرفت. مادربزرگش زنی بود که گلوریا اونو به خاطر عقاید تندش تحسین می‌کرد. او ابتدا از نام مستعارش برای انتشار یک کتاب شعر کوتاه استفاده کرد. جهانیان بل رو با محبوب‌ترین کتاب‌هاش می‌شناسن: «فمینیسم برای همه است»، «آموزش تجاوز کردن»، و «همه چیز درباره عشق: چشم‌اندازهای جدید».

19. اسنیکت لمونی

نام واقعی: دانیل هندلر
لمونی اسنیکت هم نویسنده و هم راوی Handler’s A Series of Unfortunate Events است. هندلر در طول حضورهای عمومی خودش رو به عنوان نماینده اسنیکت معرفی می‌کنه و به حضار توضیح میده که نویسنده واقعی به دلیل یک فاجعه غیرقابل پیش‌بینی نمی‌تونه حضور داشته باشه. مجموعه‌ی ماجراهای ناگوار یکی از بهترین آثار لمونی اسنیکت محسوب می‌شه. A Series of Unfortunate Events مجموعه‌ایه که می‌تونه هر کودک و نوجوانی رو مجذوب خودش کنه . این مجموعه از محبوب‌ترین و مهم‌ترین مجموعه کتاب‌های داستانی دنباله‌دار در قرن بیست‌ویکم محسوب می‌شه.

20. جی.کی. رولینگ و رابرت گالبرات

نام واقعی: جوآن رولینگ
نویسنده پرفروش مجموعه هری پاتر در طول زندگی حرفه‌ایش نام‌های مختلفی رو برای خودش انتخاب کرده است. در ابتدا، ناشران می‌ترسیدند که پسران جوان به محض اینکه ببینند مجموعه هری پاتر توسط یک نویسنده زن منتشر شده، تمایلی به خوندنش نداشته باشن. رولینگ که نام میانی ندارد، «K» رو از نام مادربزرگش کاتلین گرفته است. رولینگ به عنوان نویسنده‌ای فعال، به نوشتن داستان‌های جنایی پرداخت و نام مستعار «رابرت گالبریث» رو برای انتشار آثار جدیدش به کار برد.

21. ای.ال. جیمز

نام واقعی: اریکا لئونارد
نویسنده بریتانیایی مجموعه‌های پرفروش پنجاه سایه خاکستری در ابتدا از نام مستعار «Snowqueens Icedragon» استفاده کرد. وقتی که آثار لئونارد در فضای آنلاین محبوب شدن او شروع به چاپ آثارش کرد، نام مستعار جدیدی رو انتخاب کرد که به نظرش کمی حرفه‌ای‌تر بود. E.L. جیمز از نام خانوادگی لئونارد (جیمز) به اضافه حرف اول و میانی او گرفته شده است. در نهایت، استفاده لئونارد از نام مستعار بهش این توانایی رو داد که موفقیت خودش به عنوان یک نویسنده عاشقانه رو از یک زن خانه‌دار جدا نگه داره.

شما هم اگه نویسنده‌ای رو میشناسین که از اسم مستعار استفاده می‌کرده اما اسمش توی لیست ما نبوده، بهمون معرفیش کنید.